Meneer vraagt steun bij de enorme pijn die hij op dit moment heeft en nu nog meer dan ooit.
Hij heeft al 7 jaar kanker, daar heeft hij het mee te doen zegt hij zelf. Doet aan meditatie en mindfulness dit werkt goed voor hem. ook belt hij als hij echt steun nodig heeft om de extra pijnen te kunnen dragen geregeld iemand op, ook dit werkt pijnstillend.
Ik hoor een kalme en plezierige stem aan de andere kant van de lijn. Zijn hulpvraag maken even dat ik denk kan ik wel aan deze verwachting voldoen.
Het wordt een heel mooi gesprek tussen meneer en mij en gezien dat ik weet wat het is om hele erge pijnen te hebben begrijp ik goed waar hij mee worstelt. Niet dat ik hem daarmee lastig val. Zijn pijn is haast voelbaar en ik zou willen dat ik daarvan wat weg kon nemen.
Ondertussen vertelt hij iets over de relatie met zijn arts, die is niet optimaal. Na het luisteren naar zijn verhaal stel ik voor dit eens bespreekbaar te maken, dat wordt nog een hele kluif artsen spreek je niet tegen is hem geleerd.
Mijn bevindingen werpen nieuw licht op de zaak en meneer is blij met de uitleg, mogelijkheden en aanvullingen en ik met mijn kennis en ervaringen waar ik uit kan putten.
Hij rond het gesprek af met een compliment voor mij, hij heeft het gesprek als geschenk ervaren.
We bedanken elkaar en in stilte wens ik hem een hele goede oplossing voor zijn afschuwelijke pijnen.