Sores en pijn dat was waar Aafke de laatste jaren mee te kampen kreeg , stond er in het persbricht van de week. Waarop ik natuurlijk te maken kreeg met bovenstaande opmerking.
Ik krijg hier de kriebels van. Ik weet dat er hele volksstammen zijn die zo denken of geïndoctrineerd zijn om zo te denken. En daar schuilt mijn inziens heel veel gevaar in. Het betekent namelijk dat als mensen gepest getreiterd of mishandeld worden de daders hier mooi mee weg kunnen komen en geen haan die meer naar de slachtoffers kraait. Even in het hele extreme.
De andere kant van mij zegt hier volmondig ja op. Het is namelijk zo dat ik inderdaad heb gekregen wat ik verdien. Niet omdat ik wat op mijn kerfstok heb, geloof me, daar ben ik echt veel te saai voor, maar het heeft me de gelegenheid gegeven om te groeien als mens en als spiritueel wezen.
Doordat ik door mijn pijnen ben gegaan, enorme weerstanden ondervond, tegen de meningen van artsen inging voor mijzelf op kwam, terwijl ik eigenlijk amper op mijn eigen benen kon staan, ontwikkelde ik allerlei nieuwe visies. Ik nam kijkjes buiten de tijd en ruimte, verkende andere dimensies. Leerde ik mijn vrienden kennen. Weet ik nu door de dood in de ogen te hebben gekeken dat echt alles illusie is dat het belangrijkste is dat je wat van je leven maakt niet perse om geld of status (wel leuk natuurlijk) maar gewoon door te doen wat bij je past en goed voelt, of het beste maakt van dat wat is.